দাম বৃদ্ধি আৰু হ্ৰাসৰ বাবে সদায় বাতৰিৰ শিৰোনামত থাকে পিয়াঁজ আৰু নহৰু। এই দুয়োবিধ খাদ্য সামগ্ৰী বেছিভাগ ঘৰতে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
খাদ্যৰ সোৱাদ বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে পিয়াঁজ-নহৰুৱে শৰীৰৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাত প্ৰচণ্ড প্ৰভাৱ দেখুৱাই আৰু ঋতুভিত্তিক ৰোগৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰে।
ইমানবোৰ উপকাৰ পোৱাৰ পিছতো বহুতে এই দুবিধ খাদ্যৰ পৰা আঁতৰি থকাও দেখা যায়।
কিন্তু আজি আমি আপোনালোকক এনে এখন গাঁৱৰ কথা ক’ম য’ত যোৱা ৪০ৰ পৰা ৪৫ বছৰ ধৰি নহৰু আৰু পিঁয়াজ ব্যৱহাৰ কৰা নাই। গাঁওখনৰ প্ৰতিটো ঘৰতে মানুহে হালধি-পিয়াজ খোৱাৰ পৰা দূৰত্ব বজাই ৰাখে।
আমি যিখন গাঁৱৰ কথা কৈছো সেইখন বিহাৰৰ জেহানাবাদৰ ওচৰত। এই গাঁওখন জেহানাবাদ জিলা সদৰৰ পৰা প্ৰায় ৩০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত যিখন চিৰি পঞ্চায়তৰ অন্তৰ্গত ত্ৰিলোকী বিঘা গাঁও নামেৰে জনাজাত।
এই গাঁৱত প্ৰায় ৩০ৰ পৰা ৩৫ ঘৰ পৰিয়াল আছে আৰু ইয়াৰ সকলো ঘৰতে পিয়াঁজ আৰু নহৰু খোৱাটো কঠোৰভাৱে নিষিদ্ধ। ইয়াৰ সকলো মানুহে পিয়াঁজ আৰু নহৰুৰ ব্যৱহাৰ নোহোৱাকৈ খাদ্য গ্ৰহণ কৰে।
ত্ৰিলোকী বিঘা গাঁৱৰ বয়োজ্যেষ্ঠসকলে কয় যে প্ৰায় ৪০ৰ পৰা ৪৫ বছৰ আগতে এই গাঁৱত মানুহে পিয়াঁজ আৰু নহৰু খোৱা বন্ধ কৰি দিছিল আৰু তেতিয়াৰ পৰাই এই পৰম্পৰা মানি চলি আহিছে।
গাঁওখনৰ বয়োজ্যেষ্ঠসকলৰ মতে গাঁওখনত ঠাকুৰবাদী মন্দিৰ আছে আৰু এই মন্দিৰৰ বাবেই মানুহে নহৰু-পিঁয়াজৰ পৰা দূৰত্ব বজাই ৰাখিছে।
তেওঁলোকে কয় যে বহু পৰিয়ালে এই পৰম্পৰা ভংগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল আৰু তেতিয়াই তেওঁলোকৰ ঘৰত বহুতো অপ্ৰীতিকৰ ঘটনা সংঘটিত হৈছিল।
এই ঘটনাবোৰৰ পিছত ইয়াৰ মানুহে হালধি-পিঁয়াজ খোৱাই বন্ধ কৰাই নহয় বজাৰৰ পৰা অনাও বন্ধ কৰি দিলে। কেৱল নহৰু আৰু পিঁয়াজেই নহয়, মাংস, মদৰ দৰে বস্তুও এই গাঁৱত কঠোৰভাৱে নিষিদ্ধ।
